درمان ناخن دیابتی و مراقبت مناسب از ناخن پا تا حدودی به جلوگیری از زخم ناشی از عوارض، درد و مشکلات راه رفتن کمک میکند. مراقبت نادرست از پا یا کوتاه کردن ناخن های پا، به ویژه در بیماران دیابتی، عامل مهمی است که می تواند در آینده منجر به قطع انگشتان دست و پا شود.
در صورت درمان ناخن پای دیابتی، می توانید از بسیاری از مشکلات جدی مرتبط با دیابت جلوگیری کنید. در این مقاله به بررسی مهمترین نکات مراقبتی و روشهای درمان ناخن دیابتی میپردازیم.
درمان ناخن دیابتی چگونه است؟
درمان ناخن دیابتی معمولا شامل چند مرحله است:
اول، پزشک باید نوع عفونت ناخن را تشخیص دهد. این مورد میتواند قارچی، باکتریایی یا ویروسی باشد. پس از تشخیص، درمانی متناسب با نوع عفونت تجویز میشود. برای عفونت قارچی، استفاده از قرصهای ضدقارچ یا پمادهای ضدقارچ توصیه میشود. برای عفونتهای باکتریایی، آنتیبیوتیکها مفید هستند. اگر عفونت ناخن ناشی از ویروس باشد، درمان های موضعی مانند درمان با لیزر یا جراحی ممکن است مورد نیاز باشد.
همچنین، مراقبت مناسب از پا و ناخن برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. این شامل شستشوی مرتب پا، استفاده از کفش مناسب و تریم صحیح ناخن ها است. تغییر سبک زندگی مانند کنترل قند خون و حفظ سلامت پا نیز در درمان موثر است.
بیشتر بخوانید: مراقبت از زخم پای دیابتی
نکات مهم درمان ناخن دیابتی
برای بهبود سریهتر و درمان ناخن پای دیابتی بهتر است نکات زیر را در نظر بگیرید:
- هر روز بعد از حمام پاها را با آب و صابون ملایم بشویید.
- از استفاده از برس مو برای شستشوی پاها خودداری کنید.
- به آرامی پاها به خصوص ناحیه پوست انگشتان پا را با یک پارچه تمیز و نرم مانند حوله خشک کنید.
- هر روز پاهای خود را برای هر گونه ناهنجاری مانند درد، تورم، زخم، کبودی، تغییر رنگ پوست یا تاول بررسی کنید.
- ناخن های پا را به طور کامل در کف، پا، پوست بین و اطراف ناخن های پا بررسی کنید. (میتوانید از آینه برای بررسی پاها استفاده کنید).
- در صورت وجود هر گونه ناهنجاری، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
- پوشیدن کفش به محافظت از پا در برابر برخورد با زخم کمک میکند.
- همیشه قبل از پوشیدن کفش، داخل کفش را از نظر هرگونه ماده خارجی مانند سنگریزه یا ماسه بررسی کنید. حتی یک زخم یا ساییدگی کوچک از یک شی میتواند منجر به صدماتی شود که دیر بهبود مییابند.
- افراد مبتلا به دیابت باید یک نوع کفش مناسب با زیره ای از مواد نرم و اندازه مناسب بپوشند. کفش نباید خیلی سفت یا شل باشد؛ زیرا ممکن است باعث اصطکاک و ایجاد زخم شود.
- ناخن های پا را باید با دقت به صورت مقطعی در امتداد پوست کوتاه کرد. اگر بیمار مشکل چشمی دارد، باید از دیگران کمک بخواهد که ناخن ها را برای او کوتاه کنند.
- استفاده از لوسیون روی پا را فراموش کنید؛ زیرا میتواند به کاهش خشکی پوست کمک کند، اما باید از استفاده از آن بر روی پوست بین انگشتان پا خودداری کنید.
- ورزش منظم پا و پا حداقل 15 دقیقه در روز ضروری است؛ زیرا به گردش خون کمک میکند.
- اگر پوست ضخیم یا میخچه دارید سعی نکنید ناخن های پا را خودتان کوتاه کنید. توصیه می شود از یک متخصص پا برای کمک به کوتاه کردن ناخن های پا استفاده کنید. بیماران باید هر 6-8 هفته یکبار ناخن های پا را کوتاه کنند.
- در صورت وجود زخم در ناخن های پا، بیماران باید در اسرع وقت تحت درمان قرار گیرند.
چه زمانی برای درمان ناخن دیابتی به پزشک مراجعه کنیم؟
پزشک باید در هر ویزیت به پاهای شما نگاه کند. هنگامی که متوجه مشکلاتی از قبیل:
1. ترک بین انگشتان پا
2. ناخن های فرو رفته پا یا فرورفتن ناخن در گوشت
3. افزایش بی حسی یا درد
4. پینه، زگیل یا میخچه. در صورت مشاهئه این موارد سعی نکنید خودتان آنها را با پدها یا مایعات بدون نسخه درمان کنید و یا آنها را از پوست خود جدا کنید. از متخصص پا یا پزشک خود بخواهید که آنها را با روش مناسب خارج کند.
5. قرمزی، تورم یا زهکشی که می تواند نشانه عفونت پای دیابتی باشد.
6. سیاه شدن پوست
7. عفونت
8. انگشتان چکشی (زمانی که مفصل میانی انگشتان پا به طور دائم به سمت پایین خم شده است)
9. اگر پا، مچ پا یا انگشت پا متورم، قرمز، داغ در لمس، تغییر شکل یا اندازه، یا درد در هنگام حرکت دادن آن است، ممکن است دچار رگ به رگ شدن یا شکستگی شده باشید. آسیب به اعصاب شما میتواند احتمال ابتلا به یک بیماری جدی به نام پای شارکو را افزایش دهد که باعث تغییر در شکل پا میشود.
نتیجهگیری
درمان ناخن دیابتی یک چالش پزشکی است که نیاز به رویکرد جامع درمانی دارد. بهبود کنترل قند خون، نگهداری صحیح پوست و ناخن و درمان عفونت های ثانویه ممکن است برای بهبود وضعیت ناخن در افراد دیابتی مؤثر باشد. در موارد شدیدتر، جراحی زخم پای دیابتی ممکن است ضروری باشد.
به طور کلی، همکاری بین بیمار و تیم پزشکی برای نظارت بر عوامل خطر و درمان زودهنگام عفونت ها مهم است. پیشگیری و درمان به موقع می تواند از پیشرفت شرایط ناخن جلوگیری کند و کیفیت زندگی بیماران دیابتی را بهبود بخشد.